5 grudnia 2022 r., w sali kolumnowej Hotelu Belotto w Warszawie odbyła się gala nagrody „Semper Fidelis”, ustanowionej przez Instytut Pamięci Narodowej w 2019 r. Związek Oficerów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej podczas gali reprezentowali wiceprezes ZG Marcin Łada i prezes Koła ZOR RP w Warszawie st. chor. sztab. w st. spocz. Stefan Wyszyński.
Uroczystość objął patronatem honorowym Prezes Rady Ministrów Mateusz Morawiecki.
Podczas wręczenia nagród Prezes Instytutu Pamięci Narodowej dr Karol Nawrocki podkreślił znaczenie Kresów dla polskiej kultury, tożsamości i historii. Powiedział m. in.: piękne dziedzictwo Kresów Wschodnich, duch Kresów tworzył i tworzy naszą dzisiejszą rzeczywistość. Także w tym sensie głębokim, tożsamościowym, kulturowym, zasadniczym. I tego dowodem jesteście wy, drodzy Państwo, laureaci nagrody „Semper Fidelis”, którzy stawiacie Kresy w centrum swoich zainteresowań społecznych i zawodowych. (…) Opisujecie i pielęgnujecie nie taki świat, którego już nie ma, ale taki świat, który jest głęboko w nas, w naszych sercach, w naszych umysłach i w genotypie wolnych, niepodległych Polaków.
Podczas uroczystości odczytano list Marszałek Sejmu RP Elżbiety Witek do zebranych. Pani Marszałek napisała w nim m. in.: mimo 60 lat zakazu mówienia o Kresach, czas pokazał, że pamięć o Kresach przetrwała i wiele osób nosi ją w pamięci i sercach. Do tego grona należą laureaci „Semper Fidelis”, którzy z wielkim oddaniem ratują polskie ślady, materialny i duchowy dorobek dawnych ziem Rzeczypospolitej i troszczą się o naszych rodaków na Wschodzie
Laureaci IV edycji nagrody „Semper Fidelis”
Alwida Bajor
Alwida Antonina Bajor - polska dziennikarka, publicystka, tłumaczka i reżyserka radiowa działająca na Litwie. Jest autorką kilku książek, około 2 tysięcy artykułów prasowych i recenzji oraz licznych przekładów z języka litewskiego i rosyjskiego na polski. Zasłynęła serią reportaży drukowanych w polskiej prasie na Litwie, m. in. cyklem ukazującym dzieje rodzin kresowych – Radziwiłłów, Tyszkiewiczów, Billewiczów, Piłsudskich, Dowgiałłów i Gasztowtów. Pisała o postaciach takich jak Adam Mickiewicz, Józef Mackiewicz czy Sergiusz Piasecki.
hm. Jarosław Górecki
Jarosław Górecki jest harcmistrzem wywodzącym się z Hufca ZHP Zgierz im. Wojska Polskiego, wieloletnim komendantem letnich obozów harcerskich na Wołyniu. Obecnie pełni rolę społecznego dyrektora Centrum Dialogu w Kostiuchnówce na Ukrainie. W 1997 r. harcerze ze zgierskiego hufca przeprowadzili pod jego kierunkiem rekonesans cmentarzy żołnierzy Legionów Polskich na Wołyniu. Rok później druhny i druhowie wykonali pierwsze prace porządkowe i renowacyjne na cmentarzu w Polskim Lasku w rejonie Kos-tiuchnówki. W kolejnych latach Jarosław Górecki wraz z rozrastającą się grupą harcerzy uporządkował cmentarze legionowe m. in. we Wołczecku, Maniewiczach i Koszyszczach.
Wiesław Kapel
Wiesław Kapel od 2006 r. pełni funkcję wójta gminy Lubaczów. Jest inicjatorem i organizatorem wielu przedsięwzięć, dzięki którym Lubaczów i okolice stały się centrum kultury kresowej. Mieszkańcy gminy angażują się w prace nad odkrywaniem i zabezpieczaniem śladów przeszłości. Zapomniane dziedzictwo udało się wypromować m. in. przez budowę Kresowej Osady w Baszni Dolnej – odzwierciedlającej wielokulturowość dawnych rubieży.
Stowarzyszenie Rodzina Ponarska
Stowarzyszenie Rodzina Ponarska powstało w 1994 r. Jego celem jest upamiętnianie polskich obywateli zamordowanych przez niemieckich okupantów i ich litewskich kolaborantów w latach 1941-1944 w Ponarach pod Wilnem. Spośród około 100 tysięcy ofiar 90% stanowili obywatele II RP narodowości polskiej, żydowskiej, romskiej, karaimskiej i tatarskiej. Dzięki organizacji udało się ustalić nazwiska ponad 460 pomordowanych. Stowarzyszenie jest fundatorem pomników i tablic memoratywnych w Polsce i na Litwie. Jego członkowie wygłaszają prelekcje na temat zbrodni i wydają liczne publikacje. Helena Pasierbska – współzałożycielka i pierwsza prezes Rodziny Ponarskiej – napisała 4 książki, które w szczegółowy sposób omawiają przebieg mordów oraz przedstawiają sylwetki ofiar i sprawców.
Mirosław Rowicki – nagroda post mortem
Mirosław Rowicki (1953–2020) pochodził z Warszawy, był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, w latach 80. XX w. działał w podziemnych strukturach „Solidarności”. Na Ukrainę przyjechał w 2000 r. Dbając o zachowanie polskiej tożsamości, prowadził jednocześnie aktywną działalność na rzecz dialogu i pojednania polsko-ukraińskiego. Chociaż na Ukrainę przybył jako przedsiębiorca, jego fascynacja Kresami szybko przerodziła się w pragnienie stworzenia polskiej gazety. Był założycielem, wydawcą i redaktorem naczelnym „Kuriera Galicyjskiego”, który z czasem wzbogacił się o portal internetowy, kanał TV, radio i studio filmowe. Wydawał też jedyne na Ukrainie czasopismo w języku polskim skierowane do najmłodszych – „Polak Mały”. Prowadził ponadto relacje telewizyjne i radiowe z wydarzeń i uroczystości ważnych dla obu krajów.
Podczas uroczystości zostało wręczone także wyróżnienie prezesa Instytutu Pamięci Narodowej. Otrzymał je prof. Włodzimierz Bolecki, historyk, krytyk literacki i scenarzysta. Wyróżnienie jest wyrazem docenienia odwagi badawczej w dążeniu do prawdy oraz obiektywne ukazanie życia i twórczości Józefa Mackiewicza, jednego z najwybitniejszych pisarzy emigracyjnych.
Galę wręczenia nagród zwieńczył koncert piosenek Mariana Hemara.
Źródło: strony internetowe IPN i obsługa własna.
