To już 35 tomik wierszy Kazimierza Szczerbatko. Znalazły się w nim wiersze afirmujące miłość do Ojczyzny, ukazujące walkę dobra ze złem i moralne rozterki człowieka.
Tomik wierszy, poprzedza motto ks. Jana Macha o następującej treści: Nie rozpatrzajcie! … Bez jednego drzewa las lasem zostanie. Bez jednej jaskółki wiosna też zawita, a bez jednego człowieka świat się nie zawali.
Tomik składa się z 18 wierszy, a o tytułowej drodze życia autor pisze w wierszach „Droga” i „Ulica”, podkreślając, że „droga każdego człowieka jest inna, zawsze istnieje pewien punkt, w którym wszystkie się zbiegają” i dodając, że „nasze drogi są podobne do naszego życia… człowieka życie każde inne jak te brukowe kamienie…”.
W wierszu „tryptyk” autor opisuje losy o bohaterów z lat 1863, 1920 i 1939 – 1945, którzy „oddali wszystko co mieli najcenniejsze, życie, dla Ciebie ukochana Ojczyzno.
W tomiku są wiersze poświęcone wojnie na Ukrainie („Luty” i „Świat”), wydarzeniom w Kopalni „Wujek” w 1981 r., obchodom 82. rocznicy zbrodni Katyńskiej zorganizowanym przez Związek Oficerów Rezerwy RP oraz przyrodzie zakroczymskiej.
W odniesieniu do wojny na Ukrainie autor podkreślił rolę człowieczeństwa, przytaczając tekst Jacka Krawczyka o treści: Moim jedynym marzeniem jest to, by stać się naprawdę człowiekiem. Wbrew pozorom nie jest to takie łatwe. Być człowiekiem to nie tylko głęboko jednoczyć się z Bogiem, ale być bratem dla każdego drugiego człowieka. Być człowiekiem to spieszyć z pomocą, bez względu na to, kim on jest.
(k)
