31 grudnia 2021 r., członkowie Koła Związku Oficerów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej w Stalowej Woli, na zaproszenie Zbigniewa Markuta - Prezesa Światowego Związku Żołnierzy AK - Koło Obwodu Nisko-Stalowa Wola udali się do miejsca gdzie 60 lat temu SB schwytało partyzanta Andrzeja Kiszkę ps. "Dąb", jednego z ostatnich Żołnierzy Wyklętych.
ZOR RP reprezentowali Krzysztof Pąk oraz Paweł Rybak.
Marsz rozpoczął się spod Leśnictwa Rogóźnianka (woj. lubelskie), leśną trasą, do bunkra Andrzeja Kiszki. W miejscu gdzie przez 9 lat ukrywał się partyzant, żołnierz BCh i AK oraz podziemia antykomunistycznego, odbyła się uroczystość patriotyczna oraz prelekcja historyczna przypominająca osobę Andrzeja Kiszki.
Po oficjalnej części odbyło się ognisko, przy którym z kolegami i zaproszonymi gośćmi z Bychawy, Biłgoraja, Soli, Nowej Sarzyny, wymienialiśmy się relacjami i wiadomościami na temat tego zdarzenia i działalności konspiracyjnej Andrzeja Kiszki.
Andrzej Kiszka ps."Dąb", "Leszczyna", "Bogucki" (ur. 21 listopada 1921 w Maziarni, zm. 14 czerwca 2017) – żołnierz Batalionów Chłopskich, Armii Krajowej, Narodowej Organizacji Wojskowej, a po zakończeniu II wojny światowej członek antykomunistycznego Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. W czasie okupacji niemieckiej, w 1941 wstąpił do lokalnego oddziału Batalionów Chłopskich pod pseudonimem „Leszczyna”, który podporządkował się placówce AK w Hucie Krzeszowskiej, następnie był żołnierzem NOW-AK w oddziale Franciszka Przysiężniaka „Ojca Jana”.
W sierpniu 1944 dostał rozkaz podjęcia służby w powstającym posterunku MO w Hucie Krzeszowskiej, gdzie pracował do listopada 1944, po czym uciekł z obawy przed aresztowaniem i powrócił do rodzinnej wsi, gdzie musiał się ukrywać. Wstąpił następnie do NOW-NZW Józefa Zadzierskiego „Wołyniaka”, a po jego śmierci dowódcą oddziału został Adam Kusza „Garbaty”.
16 kwietnia 1947 ujawnił się na mocy amnestii z 22 lutego 1947, lecz nie przestał działać w konspiracji NZW i już jesienią tego roku pracownicy UB z Biłgoraja usiłowali go aresztować w jego rodzinnym domu. Od lata 1952 ukrywał się na własna rękę.
W konspiracji antykomunistycznej działał do 31 grudnia 1961. Został aresztowany w leśnym "schronie", w którym się ukrywał. Przez sąd został skazany na dożywotnie więzienie, zamienione następnie na 15 lat. Był więziony m.in. w Strzelcach Opolskich i Potulicach. W sierpniu 1971 został warunkowo zwolniony z więzienia, po czym zamieszkał w województwie szczecińskim.
21 grudnia 1998 został częściowo zrehabilitowany przez Sąd Wojewódzki w Lublinie, a następnie, pośmiertnie, został w pełni zrehabilitowany przez Sąd Apelacyjny w Lublinie w grudniu 2018. Od 2016 major Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
Odznaczenia:
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Armii Krajowej
Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego
Krzyż Partyzancki
Medal „Pro Patria”
Medal za Wolność i Niepodległość
Srebrny Medal pamiątkowy AK „Pokonani-Niezwyciężeni”
https://www.youtube.com/watch?v=ZwXrOxR6zLM"Dąb"
K. P.
