Kazimierz Szczerbatko jest autorem kolejnego, 22 już tomiku wierszy, zatytułowanego „Dęby Pamięci”, poświęconego upamiętnieniu oficerów Wojska Polskiego – ofiar zbrodni Katyńskiej oraz dwóch publikacji, mających formę zeszytów historycznych, zatytułowanych „Ziemia Zakroczymska” (tom I) i „Szkolnictwo zakroczymskie” (tom II).
Inspiracją kilku wierszy w tym tomiku są uroczystości Katyńskie organizowane w Nowym Dworze Mazowieckim, podczas których od 11 lat sadzone są „Dęby Pamięci”.
Jest to efekt współpracy Związku Oficerów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej (autor jest członkiem ZG tej organizacji) z Zespołem Szkół nr 2 w Nowym Dworze Mazowieckim, który upamiętnia oficerów Batalionu Elektrotechnicznego zamordowanym w Katyniu i Charkowie poprzez sadzenie „Dębów Pamięci”. Autor tak pisze o tym w wierszu „Wspominać będą”: „… Wsłuchajmy się w szum drzew, a pieśń o nich unosi się echem z nowodworskiego parku, echo rozpaczy, echo pamięci… wołam głosem młodzieży Zespołu Szkół nr 2 w Nowym Dworze Maz., my będziemy sadzić dęby… chcemy, aby o was pamięć nie zatarła historia czasu…”.
W wierszu tym, Kazimierz Szczerbatko wymienił nazwiska 11 oficerów Batalionu Elektrotechnicznego, którym posadzono „Dęby Pamięci”, a ich fotografie zamieścił na okładce tomiku.
W tomiku, autor zamieścił również kilka zdjęć z uroczystości obchodów 79 rocznicy zbrodni Katyńskiej w Nowym Dworze Mazowieckim (7 kwietnia 2019 r.), których gościem honorowym była ówczesna minister, a obecna ambasador RP w Rzymie Anna Maria Anders.
Wśród 22 wierszy zmieszczonych w tomiku są też te odnoszące się do upamiętniania innych wydarzeń historycznych i postaci marszałka Józefa Piłsudskiego.
W wierszu „Maj”, autor tak opisuje obchody 84 rocznicy śmierci marszałka Józefa Piłsudskiego w Nowym Dworze Mazowieckim: „… my pamiętamy, pomnik otoczony młodzieżą, wojskiem, przedstawicielami społeczeństwa, władz, to organizuje ZOR RP… pamiętamy w Nowym Dworze Maz. o Tobie Marszałku…”.
Nie zabrakło w tomiku wierszy o rodzinnym mieście autora – Zakroczymiu. W jednym z nich zatytułowanym „Ziemia” autor pisze „… Zakroczym to nasze miasto, to nasza mała Ojczyzna, w niej szkoła, kościoły, cała historia, prawie tysiącletnia…”.
„Ziemia zakroczymska” składa się z pięciu rozdziałów. W pierwszym z nich autor charakteryzuje Ziemię Zakroczymską, która jest dobrze znana od końca XIV wieku, a najwcześniejsze wzmianki pochodzą z 1065 r. Do najstarszych grodów Ziemi Zakroczymskiej należały: Zakroczym, Serock, Nasielsk. W rozdziale drugim autor zajmuje się charakterystyką urzędów jakie występowały na Ziemi Zakroczymskiej, m.in. takich jak kasztelan, cześnik, stolnik, łowczy. W rozdziale trzecim autor opisuje Zakroczym, który od 1374 r. stał się stolicą Ziemi Zakroczymskiej. Opis ten obejmuje okres od roku 1065 a kończy na 1945. Rozdział czwarty poświęcony jest Zakroczymowi w okresie średniowiecza, a piąty ulicom zakroczymskim. Jak pisze Kazimierz Szczerbatko, w średniowieczu i później nazwy ulic nawiązywały do rzemiosła uprawianego na danej ulicy.
Zeszyt historyczny „Szkolnictwo zakroczymskie” składa się z czterech rozdziałów. W pierwszym z nich, zatytułowanym „Szkolnictwo w Zakroczymiu” autor przedstawia ogólny rys historyczny i wskazuje, że „Od samego początku istniał poważny brak polskich nauczycieli, zauważa się duży napływ nauczycieli z Niemiec”.
W drugim rozdziale „Oświata po wyzwoleniu 1945 roku” autor odnosi się do problemów związanych z funkcjonowaniem Publicznej Powszechnej Szkoły w Zakroczymiu.
Rozdział trzeci „Tajne nauczanie w czasie okupacji 1939 – 1945 rok, na terenie powiatu warszawskiego i Zakroczymiu” poświęcony jest tajnemu nauczaniu w takich miejscowościach powiatu warszawskiego jak: Nasielsk., Legionowo, Serock Lajski, Chotomów, Łomianki, Dziekanów Polski, Nieporęt, Modlin Stary oraz w Zakroczymiu. Autor podkreśla, że tajne nauczanie w Zakroczymiu „odbywało się często u gospodarzy pod pozorem pracy na roli, dzieci przychodziły w małych grupach. Grupę nauczycieli tajnych kompletów tworzyła młodzież gimnazjalna i studenci: Irena Strzeszewska, Benigna Piotrowska, Cecylia Cichowicz, Anastazja Chrobocińska, Maria Baur, Halina Orzechowska, Owczarska”. W rozdziale czwartym autor zamieścił tekst hymnu szkoły zakroczymskiej autorstwa nauczyciela Zimochockiego, który rozpoczynał się słowami: „Niech nam żyje zakroczymska szkoła; Ten nasz wspólny i rodzinny dom; Czuj duch, gdy do pracy nas przywoła; A oprzemy wszelkim złom”.
XXX
Kazimierz Szczerbatko (rocznik 1931), z wykształcenia mgr pedagogiki i fizyki. Długoletni nauczyciel, dyrektor Szkoły Podstawowej w Zakroczymiu oraz Szkoły Podstawowej nr 1 i Szkoły Podstawowej nr 5 w Nowym Dworze Mazowieckim. Członek Zarządu Głównego Związku Oficerów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej.
Od kilkudziesięciu lat jego pasją jest historia Zakroczymia, której poświęcił ponad dwadzieścia książek. Wydał też 22 tomiki wierszy.
(k)
