Kazimierz Szczerbatko jest autorem dwóch tomików wierszy zatytułowanych „…to dalsza droga” oraz „… i co dalej czas kończyć”, w których odnosi się do ważnych wydarzeń historycznych i współczesnych, wspomnień z lat młodości i piękna przyrody „małej ojczyzny”, w której mieszka. To już dwudziesty czwarty i dwudziesty piąty tomik wierszy tego autora.
Tomik „…to dalsza droga” zawiera 18 wierszy, które odnoszą się m. in. do wydarzeń historycznych, jak np. wiersze „Matko” i „80 lat” (dotyczy „krwawego piątku” w Zakroczymiu, który miał miejsce 12 stycznia 1940 r.), refleksji na temat życia i śmierci (wiersz „Budzimy się” i „Kocha”), piękna małej Ojczyzny – Zakroczymia (wiersz „Dom” i „Na niebie”) oraz zwyczajów wigilijnych w tej miejscowości (wiersz „Tęsknota” i „Dzisiaj”).
Tomik „… i co dalej czas kończyć” składa się z 23 wierszy, z których większość poświęcona jest walce żołnierza polskiego o wolność, wspomnieniom lat młodzieńczych oraz refleksji na temat życia i śmierci. W wierszu „311 lat” autor odnosi się do morowej zarazy, która miała miejsce w Zakroczymiu 311 lat temu i porównuje ją do pandemii koronawirusa z 2020 r. Ta tematyka ukazana została także w wierszach „Anno domini 2020” i „31 marzec”.
Walce o wolność autor poświęca m.in. wiersze „Niepodległa” i ”Sybirak” oraz „20 kwiecień”. W tym ostatnim wierszu opisuje uroczystość, podczas której upamiętniono oficerów - ofiary zbrodni Katyńskiej, a która odbyła się 20 kwietnia 2020 r. w Nowym Dworze Mazowieckim. Jej organizatorem był Związek Oficerów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej, którego autor jest członkiem.
(k)
